Yazıda, halifeliğin kaybı ve dengesiz kaynaklara sahip dış güçlerin hakimiyeti gibi konular vurgulanarak, Müslüman nüfusun bu dönemdeki mücadeleleri ve fedakarlıkları ön plana çıkarılıyor. Makale, ikinci yarıda ortaya çıkan Müslüman Direniş Ekseni'nin önemini vurguladı.
Yazar, İslami eğitim kurumlarının, baskı ve sınırlı kaynaklara rağmen küresel güçlere karşı direnişte kritik bir rol oynadığını belirtiyor. Şeyh Said, Said Nursi, Süleyman Hilmi Tunahan ve Mehmed Zahid Kotku gibi figürlerin, Milli Görüş ve İttihadul Ulema gibi siyasi hareketlere etki ettiğini söyledi.
Mirali Yıldırım, özellikle Gazze'deki Filistin direnişini, küresel insanlık onurunun ve insanlığın ortak vicdanının son kalesi olarak tanımlıyor. HAMAS ve İslami Cihad gibi örgütlerin çabalarını övgüyle anlatarak, zaferlerini insan onuru ve küresel güçlerin saldırısına karşı bir savunma olarak söyledi.
Makale, Gazze direnişinin benzersiz gücünü ve geniş destek görmesini, ırksal, dil ve dini sınırları aşan bir sembol olarak vurguluyor. Yazar, Gazze direnişinin direncinin, Siyonizm'in tehlikelerini ortaya çıkardığını ve küresel topluluğun güçlü ülkelerinin bile bu ideolojiye boyun eğdiğini gösterdiğini belirtti.
