Hadis ve siyer kitapları, Allah Resûlü -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz’in hanımlarını hiç dövmediğini ittifakla haber verirler. Hz. Âişe -radıyallahu anh-, Peygamber Efendimiz’in -sallâllâhu aleyhi ve sellem- hanımlarına ve hizmetçilerine asla el kaldırmadığını ifade eder. (Müslim, Fedâil, 79; Ebû Dâvûd, Edeb, 4; İbn-i Mâce, Nikâh, 51)
İbn-i Sa‘d -radıyallahu anh-, Peygamber Efendimiz’in -sallâllâhu aleyhi ve sellem- kadınları hiç dövmediğine ve Müslümanları da bundan nehyettiğine dâir rivayetleri husûsî bir başlık altında toplamıştır. (İbn-i Sa‘d, VIII, 204-205)
Hz. Ebûbekir -radıyallahu anh- bir gün Peygamber Efendimiz’in -sallâllâhu aleyhi ve sellem- huzûruna girmek için izin istediği sırada, Hz. Âişe’nin -radıyallahu anh- Resûl-i Ekrem -sallâllâhu aleyhi ve sellem- Efendimiz’e karşı yüksek sesle konuştuğunu duydu. İçeri girince kızını tokatlamaya kalkışarak:
“−Allah Resûlü’ne -sallâllâhu aleyhi ve sellem- karşı nasıl sesini yükseltirsin!” dedi. Resûlullah (s.a.v), Hz. Ebûbekir’e mâni oldu. O da öfke ile dışarı çıktı. Allah Resûlü (s.a.v), Hz. Âişe’ye:
“–Gördün mü, seni babanın elinden nasıl kurtardım!” diye lâtife yaptı.
Hz. Ebûbekir -radıyallahu anh- birkaç gün sonra tekrar Efendimiz’in -sallâllâhu aleyhi ve sellem- huzûruna çıkmak için izin istedi. İçeri girdiğinde Resûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- ile kızının barıştıklarını görünce:
“−Beni savaşınıza karıştırdığınız gibi barışınıza da dâhil edin!” dedi. Peygamber Efendimiz de:
“–Kabul ettik, seni aramıza kattık” buyurdu. (Ebû Dâvûd, Edeb, 84/4999)
KADINA ŞİDDETE İSLAM NE DİYOR?
Resûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem- hanımlarını döven erkekleri muhtelif şekillerde uyarmış ve bunlara karşı dâimâ memnuniyetsizliğini ifade etmiştir. Şöyle buyurmuştur:
“Kadınları ancak kötüleriniz döver.” (İbn-i Sa‘d, VIII, 204)
“Bir mü’min hanımına buğzetmesin. Onun bir huyunu beğenmezse, bir başka huyunu beğenir.” (Müslim, Radâ‘, 61)
Huzeyfe -radıyallahu anh- şöyle der:
Benim dilimde, âile efradıma karşı bir ölçüsüzlük vardı. Fakat bu durum başkalarına karşı olmazdı. Hâlimi Peygamber Efendimiz’e -sallâllâhu aleyhi ve sellem- arzettim. Bana:
“–İstiğfar bakımından ne hâldesin? Bu kusurunun bağışlanması için günde yetmiş kere istiğfar et!” buyurdu. (İbn-i Mâce, Edeb, 57)
Kaynak: Dr. Murat Kaya, Ebedi Yol Haritası İslam, Erkam Yayınları