DoğruHaber Gazetesi'nin köşe yazarlarından Cemal Çınar, son yazısında Gazze'deki insanlık durumunu ele alarak Müslümanlar için önemli dersler çıkaran bir mektep haline geldiğini belirtiyor. İşte Çınar'ın detaylı analizi:
Gazze'de yaşanan olaylar, insanlık tarihinin en zor sınavlarından birini temsil ediyor. Cemal Çınar, bu zorlu durumun Müslümanlara bakan yönünü vurgulayarak Kur'an'ın toplumları itaat ve isyan bağlamında ilkesel bir bakış açısına sahip olduğunu ifade ediyor.
Yazar, Gazze'nin bugün insanlığa önemli dersler veren bir mektep haline geldiğini savunuyor. Özellikle küresel siyonizm mali sömürüsüne dikkat çekerek, dünya insanlarının bu kıskaca nasıl sıkıştığını gördüklerini ve Müslümanların üst kimlik krizi yaşadığını belirtiyor. Bu noktada batının genelde tüm dünyaya, özelde Müslümanlara dayattığı "ulus" üst kimlik acısının herkes tarafından paylaşıldığını ifade ediyor.
Çınar, ulusal üst kimliğin temelinin siyonist zihniyete dayandığını savunarak, Kur'an'ın ulusa dayalı ırki temayülü "Tebbet" ile yok ettiğini belirtiyor. Etnik "ulus" marazının dünya krizlerinin temelinde yattığını vurgulayarak, "beynelmilel" veya Osmanlı'da "milletlerarası" kavramının bunun yerine geçmesiyle batının "uluslararası" zehirini topluma enjekte ettiğini iddia ediyor.
Yazar, Kur'an'ın ırk ve ulus yerine namaz, ahsen yaratılış ve kavim kavramlarıyla toplumun ontolojik yapısını birleştirdiğini belirtiyor. Kavim aidiyetini ortak akıl ve ortak gücü temsil eden birlik değeri olarak tanımlarken, ulusta toplumsal varlığın ayrıştırma ve üstünlük sebebi olarak kabul edildiğine dikkat çekiyor.
Cemal Çınar, Kur'an'ın sık sık bahsettiği nankör toplum örneği olan ben-i İsrail'in kaypaklığının dört ana unsurunu açıklıyor. Kelimelerin yerlerini değiştirme, kendi ulusal üstünlüklerini iman esası olarak kabul etme, vahye ve nübüvvete uymama ve nimete nankörlük, Müslümanların düşmemeleri gereken tuzaklardır diyor.
Son olarak, Çınar Gazze'nin Müslümanlar için bir mektep olduğunu vurguluyor. Terör çetesinin gerçek yüzünü ortaya çıkararak, ahlaki imajı düzelttiğini ve İslami savaşın hukuk ve ahlakını gösterdiğini belirtiyor. Müslümanlara direniş ruhunu aşılayarak iman ile umudun ayrılmaz bir bütün olduğunu öğrettiğini ve İslam medeniyet tasavvurunu yeniden inşa ettiğini ifade ediyor. Gazze'nin tarih boyunca önemli savaşların ruhunu günümüze taşıdığını belirterek yazısını tamamlıyor.
Ümmetin Mektebi Gazze'den: Cemal Çınar'ın Analizi
Gazze’de insanlık, tarihin en zor sınavını veriyor. Bunun en büyük sacayağı şüphesiz ki Müslümanlara bakan yönüdür. Kur’an, toplumları itaat-isyan bağlamında değerlendirirken ilkesel bakar.
Gazze başta Müslümanlar olarak, bugün insanlığı eğiten bir mektebe dönüştü. Öncelikle dünya insanı, nasıl bir küresel siyonizm mali sömürüsü kıskacında ezildiğini gördü. Genelde dünya, özelde Müslümanlar üst kimlik edinme krizini fark ettiler. İşte bugün batının özelde Müslümanlara, genelde tüm dünyaya dayattığı “ulus” üst kimlik acısını hep beraber çekmekteyiz. Bir şeyi dayatmak ile kabullendirmek başka şeylerdir. Bugün en acı olan, İslami kesimlerin dahi bundan etkilenmeleridir.
Ulusal üst kimliğin temeli siyonist zihniyete dayanır. Bu üstünlüğün doğuştan verildiğini imandan bilirler. Kur’an, ulusa dayalı ırki temayülü, “Tebbet” ile yok etmiştir. Bugün dünyada meydana gelen tüm krizlerin muhayyilesinde etnik “ulus” marazı yatmaktadır. Halbuki bunun yerine, Arapçada “beynelmilel” Osmanlıda “milletlerarası” olarak biliniyordur. Batı bunun yerine ulusu önceleyen, “uluslararası” zehiri aramıza zerk eyledi.
Kur’an, ırk ve ulus yerine namazı kıyamla, ahsen yaratılışı kıvamla ve toplumun ontolojik yapısını kavimle birleştirmiştir. Kavim aidiyeti birlik değeri olan ortak akıl ve ortak gücü temsil eder. Ulusta ise toplumsal varlığını ayrıştırma ve üstünlük sebebi kabul eder.
Kur’an’ın çok bahsettiği nankör toplum ben-i israil toplumudur. Gazze de bunun canlı tefsiri oldu. Burada “Ey israil kavmi” yerine “Ey ben-i israil” denilmesinin hikmetine dikkatinizi çekmek isterim. Yani, “Ey israil kavmi” denilseydi bu da değer taşıyan bir aidiyet olurdu. Ama “Ey ben-i israil” demesiyle israil (Yakup)’la olan bu ırkın sadece sülbi bağına dikkat çekilmiştir. Bu çok önemli bir detaydır. Yoksa peygamber katledenleri Yakub’un taşıdığı değerler sistematiği üzerinden Kur’an niçin zikretsin ki?
Ben-î İsrail’in Kur’an’daki kaypaklığının dört ana unsurunu söyleyelim:
a) Kelimelerin yerlerini değiştirirler (Nisa, 46)
b) Kendi ulusal üstünlüklerini iman esası olarak kabul etmek. (Maide, 18)
c) Vahye ve nübüvvete uymaları yerine, onları kendi emri altına almaya çalışmaları. Peygamber dahi olsa uymayanları cezalandırmaları. (Bakara, 91)
d) Nimete nankörlük. (Bakara, 40)
Müslümanların bu duruma düşmemeleri için Kur’an bizi sık sık uyarıyor. Kur’an olaylara ilkesel yaklaşır.
Bugünün dünyası, ulusal etnik kimliğe sarılmayı bir doğal hak olarak görmeye başladı. Buna bir kısım Müslümanlar da dahildir. Bu bağlamda batı, İslam aleminin içindeki zenginlikleri bir çatışma ortamına sürüklemek istemektedir. Bu konuda bir hayli mesafe de kat etmiştir. Halbuki İslam, Müslümanlarla, insanlık ailesiyle insani üst kimlikte kardeşliği esas alır. Gazze ve Filistin direnişi bu iki büyük kardeşliği bugün itibariyle ihya eden bir mektep oldu.
Gazze, terör çetesinin kartondan bir çakal olduğunu gösterdi. Müslümanların dünya çapında düşürülen ahlaki imajını ihya etti. İslami savaşın hukuk ve ahlakını gösterdi. Müslümanlara bir direniş ruhunu aşıladı ve iman ile umudun ayrılmayan bir bütün olduğunu öğretti. Kişi, taşıdığı umut kadar iman sahibidir. İslam medeniyet tasavvurunu yeniden inşa etti. Kalpteki taslihiyetin silah gücüne teslim olmadığını gösterdi. Gazze, Bedir ve Ahzab savaşlarının ruhunu günümüze taşıması bakımından büyük bir mektep oldu.
