Üç farklı grup insan, Allah'a uzak kalabilir:
- Rahatlarını düşünerek görevden yani hizmetten kaçınanlar.
- Hassasiyetleri öne sürerek acı ve zorluklardan kaçınanlar,yani “Benim içim kaldırmıyor!” diyerek kendine mâzeret bulanlar.
- Zalimler ve dalgınlık içinde olanların topluluğuyla bir arada olanlar.
Bir mümin, israf ve cimrilik arasında dengede durarak, imanının gücüne bağlı olarak cömertçe harcama yapmalıdır. İmkânı olan bir Müslüman, hem kazancını artırmaya hem de infak etmeye çaba göstermelidir. Kuran'da infak görevi 200'den fazla ayette hatırlatılmaktadır. Bir hadis-i şerifte de "Veren el, alan elden daha hayırlıdır." prensibi ile infak etmek teşvik edilir.
Ayrıca takva sahibi bir mümin, her yeni günün başlangıcında vicdanına danışmalıdır:
"Bugün Cenab-ı Hak, sana ömür takviminden yeni bir yaprak verdi. Bu günde, kendine ve başkalarına ne kadar hizmet edeceksin? Allah, nimetlerini bol bol sana bahşetti, fakat bir diğerine vermedi. Demek ki, onu senin sorumluluğunda tuttu…"
MALDA ÜÇ ORTAK VARDIR
Ebû Zer -radıyallâhu anh-'ın şu ifadeleri de oldukça düşündürücüdür:
"Bir malda üç ortak bulunur. Birincisi senin, yani mal sahibinin kendisi, ikincisi kaderin. Kader, hayır mı yoksa felaket ve ölüm gibi kötülük mü getireceğini sana sormaz. Üçüncüsü ise mirasçılardır. Onlar, en kısa sürede ölmeni ve malını alıp götürmeyi beklerler. Sen de öldükten sonra hesap vermek zorunda kalırsın. Eğer gücün yeterse, bu üç ortaktan en zayıfı olmamaya çalış! (En doğrusu, sağlığında kendi elinle infak etmendir)..."
Çünkü Kuran'da da Cenâb-ı Hak şöyle buyurmuştur:
"Allah'ın sana ihsan ettiği gibi, sen de (insanlara) ihsanda bulun!" (el-Kasas, 77)
Bu nedenle olgun bir mümin, başkalarına yardım etmek ve onların ihtiyaçlarını merhametle gidermek için içten bir şekilde çaba gösterir. Bu, onun sorumluluğu olarak kabul eder.
Dipnot:
[1] Buhârî, Vesâyâ, 9; Vâkıdî, III, 945.
