“Namazı kılın, zekâtı verin. Önceden kendiniz için ne hayır yaparsanız onu Allah katında bulursunuz. Şüphesiz Allah yaptıklarınızı eksiksiz görür.” (Bakara, 2/110)
Namaz ve Zekâtın Önemi: Kur'an'ın Bakara Suresi'nde yer alan ayette, Müslümanlara namazı kılmaları ve zekâtı vermeleri emredilir. Kişinin iyilik yapması, Allah katında kendisine karşılık bulur ve Allah, insanların tüm eylemlerini tam olarak gözlemlemektedir.
“Birinizin kapısının önünden bir nehir geçse ve onda her gün beş defa yıkansa, bu o kimsenin kirinden bir şey bırakır mı, ne dersiniz?” Sahâbîler, “Onun kirinden hiçbir şey bırakmaz.” demişler, bunun üzerine Resûlullah, “İşte beş vakit namaz da böyledir! Allah onlarla günahları yok eder.” buyurmuştur. (Buhârî, Mevâkîtü’s-salât, 6)
Beş Vakit Namazın Önemi: Sahih hadislerde, Peygamber Efendimiz (s.a.v.)'in beş vakit namazın önemini vurguladığı aktarılmaktadır. Günde beş kez yapılan namazlar, kişinin günahlarını temizler ve Allah'ın rahmetini kazanmasına vesile olur.
“Hakiki sevgi, iyilik gördüğü vakit artmayan, kötülük gördüğünde de eksilmeyendir.” (Yahyâ bin Muâz-ı Râzî)
Hakiki Sevginin Tanımı: Yahyâ bin Muâz-ı Râzî'nin sözü, gerçek sevginin belirtilerine işaret eder. Gerçek sevgi, karşılık beklemeden iyilik yapmaktan ve bu iyiliklerin karşılığında artmayan bir sevgiyle kötülükleri engellemekten gelir.
Hakiki Sevgi Üç Şeyle Belli Olur
Gerçek sevginin derinliklerine dair üç önemli işaret, hayatın anlamını yeniden keşfedin.
İbn Mes’ud'un ifadesiyle, hakiki sevgi üç temel özellikle tanımlanır. Kâbe'nin kutsal topraklarında yıllarca ibadet etse bile, insan sevdikleriyle bir araya gelecektir. Fahr-i Kâinat Efendimiz'e yöneltilen bir soruya verdiği cevap da dikkat çekicidir. Kıyamet saatinin ne zaman kopacağını sormak yerine, kişi ne için hazırlık yaptığını sorgulamalıdır. Allah ve Peygamber sevgisini hazırlayanlar, gerçek mutluluğu bulacaklardır.
Abdülkâdir Geylânî'nin ifadeleri, içten sevginin insan üzerindeki etkilerini anlatır. Gerçek bir mürit, sadece Allah'a duyduğu sevgiyle doludur. Onun arayışları, yalnızca Rabbine yakınlık ve hizmet etme arzusuyla doludur. Bu gerçek sevgi, insanın hayatını anlamlandırır ve hizmet etme arzusunu tetikler.
Hakiki sevgi, Mahmûd Sâmi Ramazanoğlu'nun ve Ahmed er-Rufâî'nin ifadeleriyle de açıklanır. Bu sevgi, sevdiklerinin sözlerini başkalarının sözlerine tercih etmeyi, onların sohbetini diğerlerinin sohbetine tercih etmeyi ve onları memnun etmeyi başkalarını memnun etmeye tercih etmeyi içerir. Gerçek aşkın tatlılığı, hayatın tüm zorluklarını hafifletir ve Rabbine olan sadakatin getirdiği huzur, her türlü zorluğun üstesinden gelmeyi mümkün kılar.
