Seramik, pişmiş topraktan yapılan eşyalara denir. Bir veya birden fazla metalin, metal olmayan element ile birleşmesi ve yüksek ısıda pişirilmesi sonucu oluşan inorganik bir bileşiktir. İnsanlar tarih boyunca pişmiş topraktan kaplar kullanmışlardır.
İsviçre göllerinin kıyılarında bulunan mağaralarda bu kaplara ait eski izler bulunmaktadır. Tarihteki ilk seramiklerin M.Ö. 6000 yıllarında Anadolu'da üretildiği bilinmektedir.
Eski çağlarda, Mısırlılar, Persler, Asurlular ve Çinliler seramik üretiminde önemli adımlar atmışlardır. Yunanistan'da ise seramik sanatı doruk noktasına ulaşmıştır.
Ortaçağ'da Batı'da seramik üretimi gerilemiş, ancak Faenza'da çömleklere ve sırlara şekil vermenin yolları araştırılmıştır. XVI. yüzyılda Bernard Palissy, seramik yapım usullerini yeniden keşfetmiştir.
Osmanlı döneminde çinilerle süslenen yapılar önem kazanmıştır. XVIII. yüzyılda ise İspanya ve Almanya'da seramik teknikleri gelişmiştir. Fayanslar ve mozaikler de seramik ürünlerdir. Fayanslar genellikle duvar veya zemin kaplamalarında kullanılırken, mozaikler küçük parçaların bir araya getirilmesiyle oluşturulur.
